Osmanli Imparatorlugu'nda Hosgorü Soylemi 1545-1566

Tanım

“Ho?görü nedir? Dinsel ho?görünün gerekçesi gerçekten din midir? Osmanl? ho?görülü müdür, ho?görüsüz müdür? Kimleri, hangi kurumlar?, fikirleri ho?görmü?tür; ho?görmemi?tir? Ne kadar ho?görmü?tür/ho?görmemi?tir? Bahsi geçen ho?görü/ho?görüsüzlük bir arada ya?amak için verimli bir siyaset midir? Derdimiz sadece bar?? m? olmal?d?r? Ele?tirilebilecek ya da yüceltilecek yanlar? nelerdir? Osmanl? ho?görüsü/ho?görüsüzlü?ü modern Türkiye’de farkl?l?klarla bir arada huzur içerisinde ya?aman?n ilham?n? verecek bir siyaset midir? Nas?l bir ho?görüyü, ne ?ekilde tesis etmeliyiz?” Türkiye’de hâkim siyasal söylemde “Osmanl? ho?görüsü” muteber bir motif, sevilen bir mit. Devrim Burcu E?ilmez, zengin bir teorik ve birincil kaynak birikimine dayanarak bu miti incelemeye al?yor: Osmanl? devletinin ho?görüsü ve ho?görüsüzlü?ü “neydi” ve “nas?l”d?? Ho?görü kavram?, saf ve sabit bir tutum olarak de?il, de?i?ken ve ak??kan bir siyaset olarak yorumlan?yor kitapta. Dinsel ho?görü tart??mas? da dinler aras? olmaktan öte mezhepler aras? tarihsel ba?lam?na dikkat edilerek konuyor. Osmanl? ho?görü deneyiminin incelemesinde yazar, bir “alt?n ça?” kesitinden numune al?yor: Kanuni Sultan Süleyman ve ?eyhülislâm Ebussuud Efendi’nin hüküm sahibi oldu?u 1545-1566 dönemi. Bu dönemde ç?kan yasa ve uygulamalara bakarak, Osmanl?’n?n iktidar biçimi ve adalet anlay???na mercek tutuyor. Osmanl?’y? ve ho?görü kavram?n? “yeryüzüne indiren”, zihin aç?c? bir çal??ma…