Cevsen-i Kebir (Kartli)

Tanım

Define Yayinlarindan kolay tasinabilir, kolay paylasilabilir kartli cevsen..

Anlatildigina göre Asr-i saâdet’te cereyan eden savaslarin birinde (bir rivâyette Uhud’da) muharebenin kizistigi ve üzerindeki zirhin kendisini fazlasiyla daralttigi bir sirada Hz. Peygamber ellerini açarak Allah’a duâ etmis, bunun üzerine gök kapilari açilarak Cebrâil gelmis ve "Ey Muhammed! Rabbin sana selâm ediyor ve üzerindeki zirhi çikarip bu duâyi okumani istiyor. Bu duâ hem sana hem de ümmetine zirhtan daha saglam bir emniyet saglayacak." demistir. Olayla ilgili Siî kaynaklari, Cebrâil’in Hz. Peygamber’e söz konusu duânin önemi ve fazîletiyle ilgili genis bilgi verdigini de kaydeder.

Cevsen-i Kebîr, her biri Allah’in isim ve sifatlarindan on tanesini ihtivâ eden yüz bölümden ibaret uzunca bir duâdir. Her bölümün sonunda "Sübhâneke yâ lâ ilâhe illâ ente’l-emâne’l-emân hallisnâ/ecirnâ/neccinâ mine’n-nâr" (Sübhânsin yâ Rab! Sen’den baska yoktur ilâh! Emân diliyoruz Sen’den, Koru bizi Cehennem’den!) ibaresi tekrarlanmaktadir. Bu yüz bölümden yirmi beþinin basinda "ve es’elüke bi-esmâik" ibaresi bulunmakta ve "yâ Allah, yâ Rahmân, yâ Rahîm" seklinde Allah’a ait isimleri ihtiva etmektedir. Bu ifade ile baslayan her bölüm arasinda ise genellikle üç paragraf hâlinde "Yâ hayra’l-Gâfirîn" ibaresiyle baslayip devam eden degisik münâcatlar seklinde duâlar yer alir. Böylece duânin tamami Allah’a ait iki yüz elli isim ile yedi yüz elli sifat ve münâcâti kapsamis olur. Bütün bu münâcatlarin ana gayesi, duânin muhtevasindan ve her faslin sonunda tekrarlanan "el-Emân el-Emân hallisnâ mine’n-nâr" ifadesinden de anlasilacagi gibi, dünya âfetlerinden ve âhiret azabindan kurtulus niyaz edilmektedir.