Babamın Masası

Tanım

Nihan kayıtlı çalışma şekline girer, kendi masasındaki eşyalar teker teker incelenirdi. Kalemler, defterler, fotoğraflar, kağıtlar değil, çalışma lambaları ve daha birçok şey vardı, onların sınıfında vardı. O gün ise Nihan görünürde yeni bir şeyler görmüştü. Bunlar ağabeyinin yaptığı resim ve ablasının aldığı ödüldü. Nihan onların görüldüğünde masada kendisine ait bir şey olmasını istedi. En az ödül kadar değerli ve resim kadar kendi emeği vardı. Acaba ne yapmalıydı?

"Babamın Masası" sevgimizi ifade etme yollarının, aile içi iletişimin ve satın alınan eşyadan ziyade el emeğinin hediyeliğinin önemine dair rengârenk ve sıcacık bir öykü.