Aşk-ı Sübhân

Tanım

Ballar balini bulana, dünyalik gerekmez. Canlar canini bulana, can gerekmez. Gerçek sultani bulana, sultanlik ve saray gerekmez. Akil bagindan kurtulup askin atina binenler, semâ sofralarindan nimetlenir ve ask-i Sübhân ile ölümsüzlesirler.

Günes nereye yansirsa, yansidiginin renginde akseder. Gülde de, bülbülde de sevilen, hakikatte bir ve aynidir; yani Vedûd’dur. Bu manada; Mecnun’dan seven, Leyla’dan sevilen, hakikatte ayni Mevlâ’dir.

Askin yaraticisi olan sonsuz kudret, hikmet-i Hüdâ ile kendisine seçtigi insana, ask-i Sübhân’i kerem sifatiyla bahseder ve o insani ilâhî ask ile irsad ederek kendine dost kilar.

Ask-i Sübhân, âlemler Rabbinin kuluna olan bu teveccühüne karsi, kula düsen vazifeyi ele aliyor. Tasavvufî bir üslupla, talibin vehim çemberini kirip akil bagindan kurtularak gönlünü ask-i Sübhân ile müzeyyen kilmasinin ve Hakk’a dost olmasinin yolunu anlatiyor.