Armut Piş Ağzıma Düş

Tanım

Adamın biri vefat edince ondan kalan tarlaları iki oğlu paylaşmış. Kardeşlerden biri tarlasına meyve fidanları dikmiş, bakımını yapmış, durmadan emek vermiş. Diğeri ise çalışmayı gözünde büyütmüş. Her yılı bir sonraki yıla ertelemiş, Hele sene gelsin biz de bir şeyler ekeriz. demiş. Demiş ama bir türlü ise başlayamamış. Çünkü geçen her seneden sonra yeni bir sene geliyormuş. Bir zaman sonra iki kardeşten birinin tarlası güzel bir meyve bahçesi olmuş. Diğerinin içinde ise kurumuş otlardan başka bir seycik yokmuş.

Çalışan kardeş, armut ve elma satarak iyi kâr elde etmiş. Diğeri ise gün geçtikçe kötü duruma düşmüş ve beş parasız kalmış.

Çaresiz, ağabeyinin yanına gidip,

-Abi, demiş. Elimdeki avucumdakini bitirip beş parasız kaldım. Sense parana para kattin. Söyler misin bana ben nerede hata yaptım?

Kardeşinin haline üzülmüş ağabeyi. Ama sorduğu soruyu cevaplamadan da edememiş.

-Sen dedin ki armut piş ağzıma düş. Çalışmadan karın doyurmak ancak düstur düş!